Tekst achterflap

Hoe solitair Hoe eenzaam heb ik op deze plek geleefd, gezongen en gehuild. Hoe lang trof ik enkel de echo van mijn stem en geen postbode gezien die voor mij van verre landen een mandje groene frisheid met zich meegenomen had. Hoe in de war ben ik geraakt van dit tijdperk met al zijn kilte, waarbij geen kanarie uit bevrediging zong. Hoe solitair ben ik langzaam vervlogen in de aders van verrukkelijkheid en genot, met een glimlach dood gegaan. Foto omslag: GvdH

Details