Korte beschrijving/Annotatie

Leon ziet als kind zijn oppas een val maken waardoor zij zwaar gehandicapt raakt. Hij niet schuldig aan haar ongeluk, maar voelt zich wel verantwoordelijk voor haar, maar wat betekent Elsie voor hem?

Tekst achterflap

Leon bezoekt zijn vroegere oppas Elsie trouw elke zaterdag na haar noodlottige val. Aanvankelijk omdat dat moet van zijn moeder, maar later omdat er tussen deze twee beschadigde en zwijgende mensen iets ontstaat: een verhouding van wederzijdse afhankelijkheid. Hij is de enige die zij toelaat, zij is de enige aan wie hij zich ooit emotioneel heeft kunnen binden. Leon is misschien niet schuldig, maar hij voelt zich verantwoordelijk voor Elsies toestand. En dat verantwoordelijkheidsgevoel gaat ver, wellicht te ver.

Recensie/Quote

‘De auteur, een begenadigd stilist, excelleert in het portretteren van introverte, getormenteerde jongemannen. Ook Leon, uit zijn nieuwste, past daarbij. (…) Als er prijzen gegeven zouden worden voor fraaie beginzinnen zou Jan Vantoortelboom kans maken. Ook nu weer: “Al zolang hij zich kon herinneren, voelde Leon meer dan hij liet zien”, schrijft hij, waarmee hij direct een indringende toon zet.’ – De Telegraaf

Biografie

Jan Vantoortelbooms debuut, De verzonken jongen, werd bekroond met De Bronzen Uil 2011, de Prijs Letterkunde West-Vlaanderen 2012, en het haalde de shortlist voor de Zeeuwse Boekenprijs 2011. Van Meester Mitraillette, schreef ' (2014) werden meer dan 25.000 exemplaren verkocht en het verscheen in Engelse vertaling. Voor De man die haast had (2015) ontving Vantoortelboom de Zeeuwse Boekenprijs en De drager (2017) werd eveneens lovend ontvangen. In 2019 verscheen Jagersmaan, waarin de schrijver terugkeert naar de tijd en streek van zijn bejubelde debuut en tweede roman. In mei 2023 verscheen zijn nieuwe roman Mauk.

Vantoortelboom heeft ook een eigen auteurssite: www.schrijfvrijer.nl.

Details