Beste vrienden van Boekhandel Roelants,⁠
Ook ons laat de huidige crisis niet onberoerd. Vanaf heden zijn onze openingstijden beperkt, met name gedurende de weekdagen. Daarnaast is ook de boekpresentatie met Pieter van Os tot nader order uitgesteld. Wij zullen met u communiceren zodra wij zicht hebben op een vervangende datum. Ook letten wij extra op hygiëne in onze winkel. ⁠
Wij blijven u graag voorzien van boeken, juíst in deze moeilijke tijden. Het lezen stopt immers nooit. Mocht u niet in staat zijn de winkel te bezoeken, bezorgen wij ook onze boeken thuis of sturen ze met de post. Bestellen kan altijd, via onze website, een mail aan roelants@roelants.nl of een telefoontje aan 024-3221734. ⁠
Veel goeds en gezondheid aan u allen!

vanaf heden
Dagelijks 12.00 - 17.00
Zaterdag 10.00 - 17.00
Zondag 13.00 - 17.00

"Hoe de staat onveiligheid gebruikt "

In Italië doet het coronavirus iets interessants: het politieke gekrakeel verstomt en steeds meer politieke partijen en burgers scharen zich achter de regering van premier Conte. Matteo Salvini, de enige die nog tegen de regering hitst, verliest aan populariteit. Burgers willen nationale eenheid tegen het virus, geen politieke muggenzifterij. Zo krijgt premier Conte, een outsider die eerder gezien werd als een zwakkeling die er tijdelijk zat omdat ze niemand anders konden vinden, met de dag meer zelfvertrouwen. Hij ontpopt zich als een vader des vaderlands. Iemand in wie burgers vertrouwen kunnen hebben. En wíllen hebben. 
Voorspelling: in Europese landen die nu naar Italiaans voorbeeld in lockdown gaan om het virus te stoppen, zal iets dergelijks gebeuren. Hoe meer de regering het initiatief naar zich toetrekt en de rol van nationale beschermer op zich neemt, hoe meer zij aan respect en gezag wint. Bij dit soort crises kan de staat scoren. 
Daar is iets tegenstrijdigs aan. Hoe kan het dat zo veel burgers de staat toejuichen die maatregelen uitvaardigt voor ziekenhuizen en hulp biedt aan gedupeerden, terwijl diezelfde staat al jaren bezig is sociale voorzieningen uit te kleden? Waarom keren burgers zich eigenlijk niet tégen de staat, die sociale gelijkheid opoffert aan ‘marktwerking’? In Italië is er flink gehakt in de zorg. Nu zijn er te weinig bedden voor coronapatiënten. Er is een schreeuwend tekort aan dokters en verplegend personeel. Maar in plaats van overheden verantwoordelijk te houden, wenden burgers zich tot haar voor protectie. 
In 2003 schreef de Franse filosoof Jacques Rancière over dit dilemma. Er was een enorme hittegolf. De overheid kondigde maatregelen aan om ouderen te beschermen. Tegelijkertijd sneed de regering in hun pensioenen – burgers, was het idee, moesten minder leunen op l’état providence . Ook dat klonk tegenstrijdig. Maar het was pure logica, schreef Rancière. De verzorgingsstaat wordt afgeslankt. Alles moet efficiënter worden, meer marktgericht. De solidariteit tussen sociale klassen en diverse segmenten in de maatschappij vervaagt. Tegenwoordig heeft de overheid een relatie met individuen , niet meer met sociale groepen. Maar individuen staan alleen. Ze zijn kwetsbaar. Als er gevaar dreigt, kunnen ze zich alleen tot de staat wenden voor protectie. „De relatie tussen individuen en de staat wordt in toenemende mate bepaald door een gevoel van angst”, constateerde Rancière. 
De site Le Grand Continent drukte dat artikel uit 2003 laatst nog eens af. Goed idee. Want wat Rancière toen schreef, is exact wat we nu zien met corona: de staat surft op de angst voor de bijwerkingen van tekorten en schaarste die ze zelf gecreëerd heeft. Hoe meer de overheid zich terugtrekt, hoe banger mensen worden voor inbrekers, natuurrampen of terrorisme. Als het misgaat, wenden mensen zich tot de staat: help ons! Als de staat vervolgens in de arena stapt, de ‘vijand’ identificeert en als veldheer ten strijde trekt, juicht het volk. 
De gele hesjes in Frankrijk hekelen de afbraak van de verzorgingsstaat. Zij zijn een verzameling individuen. Hun acties zijn één lang appèl aan de overheid om hen te beschermen tegen alle mogelijke kwaad: dieselprijzen, wegtrekkende ziekenhuizen, minder pensioen. Ook Chileense demonstranten en boeren in Nederland richten zich direct tot de staat voor protectie. 
Vroeger brachten politieke partijen of vakbonden klachten en wensen van burgers in de politieke arena. Dan werd er onderhandeld en naar compromissen gezocht. Compromissen waarin belangen van diverse groepen waren afgewogen. Dit politieke proces functioneert niet goed meer. De staat blijft over als enige gesprekspartner. 
Zo bezien is een gevoel van onveiligheid niet iets wat ons overkomt, en weer overgaat. Nee, het is een politiek mechanisme geworden. Een manier, bijna, om het land te runnen. 

Caroline de Gruyter schrijft in de NRC wekelijks over politiek en Europa.

Wegen uitzonderlijke omstandigheden verlengd tot het einde van de maand

Van zaterdag 7 t/m zondag 15 maart 2020 vindt de 85e Boekenweek plaats! De 85e Boekenweek staat in het teken van de rebellen en dwarsdenkers. Van de dromerige dwarsdenker die veilig thuis afreist naar een andere wereld, tot de rebel die zijn messcherpe pen als wapen gebruikt tegen de status quo. In de literatuur is er ruimte voor al die geluiden. Annejet van der Zijl schrijft het Boekenweekgeschenk voor de Boekenweek 2020. Bij besteding van €15,- aan Nederlandstalige boeken krijgt u tijdens de Boekenweek het Boekenweekgeschenk cadeau.

REBELLEN EN DWARSDENKERS
De 85ste Boekenweek staat in het teken van hen die ons voorstellingsvermogen vergroten: de rebellen en dwarsdenkers. Het lezen van boeken zet namelijk aan tot nadenken, zodat lezers begrip ontwikkelen voor anderen en minder vasthouden aan vooroordelen (bron: KVB Boekwerk, De impact van het boek). Van de dromerige dwarsdenker die veilig thuis afreist naar een andere wereld tot de rebel die zijn messcherpe pen als wapen gebruikt tegen de status quo. In de literatuur is er ruimte voor al die geluiden. Het lef van schrijvers om taboes te doorbreken en een steen in de vijver te gooien is van levensbelang voor onze samenleving. Daarom koesteren we de vrijheid die door schrijvers genomen wordt om tegen de stroom in te werken, om dwars en vervelend te zijn, onaangepast en onafhankelijk.

EEN GREEP UIT REBELSE BOEKEN EN DWARSE SCHRIJVERS 
De rebellen van de literatuur hebben altijd ons denken beïnvloed: stoere, onorthodoxe, eigengereide auteurs als Multatuli, Annie M.G. Schmidt, Willem Frederik Hermans, Astrid Roemer, Dimitri Verhulst en Charlotte Mutsaers hebben werelden geopend. Rebelse personages en dwarse karakters zoals Don Quichot, Madame Bovary, Tommy Wieringa’s Joe Speedboot, Esther Gerritsens Roxy en Hava uit Aafke Romeijns Concept M houden een spiegel voor en laten ons nadenken over wie wij zijn. Schrijvers als Jan Cremer, Connie Palmen, Anna Blaman en Jan Wolkers zoeken grenzen van de literatuur op en verleggen ze. Boeken kunnen weerstand oproepen, kunnen verboden worden en verbrand, maar de kracht van de woorden laat zich niet temmen. Nabokovs Lolita, Houellebecqs Onderworpen of Erasmus’ Lof der zotheid hebben onder vuur gelegen, maar zijn inmiddels onmiskenbare oriëntatiepunten in het literaire landschap. Om de steeds veranderende wereld om ons heen te begrijpen, hebben we dwarsdenkers en ordescheppers nodig. Renate Rubinstein en Anton de Kom hebben ons bewust gemaakt van onze oogkleppen. Ook door non-fictie prikkelen, stimuleren en scherpen we onze geest. Het maatschappelijk debat op de meest uiteenlopende onderwerpen wordt bepaald door dappere en dwarse denkers: Dick Swaab en Rosanne Hertzberger, Rutger Bregman en Joris Luyendijk, Anousha Nzume en Paul Scheffer.

BOEKENWEEK­GESCHENK 2020
Het Boekenweekgeschenk wordt dit jaar geschreven door Annejet van der Zijl. Tijdens de Boekenweek 2020 krijgt u bij besteding van €15,- aan Nederlandstalige boeken het Boekenweekgeschenk cadeau van boekhandel Roelants.

ANNEJET VAN DER ZIJL
Annejet van der Zijl studeerde kunstgeschiedenis en massacommunicatie in Amsterdam en International Journalism in Londen. Ze werkte een aantal jaren in de journalistiek, onder andere bij opinieblad HP/De Tijd, waar ze zich specialiseerde in literaire geschiedschrijving en portretten. In 1998 debuteerde ze met Jagtlust (Querido), over de gelijknamige, roemruchte kunstenaarskolonie in het Gooi. Vier jaar later volgde Anna (Querido), haar veelgeprezen biografie van Annie M.G. Schmidt, die werd bewerkt tot een succesvolle tv-serie en musical. Van Sonny Boy (Querido, 2004) werden alleen al in Nederland maar liefst 600.000 exemplaren verkocht. Het boek werd verfilmd en in acht talen vertaald. In 2010 verscheen haar spraakmakende biografie Bernhard. Een verborgen geschiedenis (Querido). Op dit boek promoveerde Annejet als historica. Ook werd het boek bekroond met de Brusseprijs voor het beste journalistieke boek. Het eveneens geprezen Gerard Heineken. De man, de stad en het bier (Querido/Lubberhuizen) verscheen in 2014. De Amerikaanse prinses (Querido, 2015), over het veelbewogen leven van de peetmoeder van Beatrix, bezette wekenlang de eerste positie van De Bestseller 60. In 2018 publiceerde Annejet samen met Jo Simons haar eerste fictieboek: De val van Annika S. (The House of Books). Van der Zijl ontving in 2012 de Gouden Ganzenveer voor haar grote betekenis voor het geschreven en gedrukte woord in Nederland.

BOEKENWEEK­ESSAY
Het Boekenweekessay wordt geschreven door Özcan Akyol. Vanaf 7 t/m 15 maart is het essay verkrijgbaar in de boekhandel.

ÖZCAN AKYOL
Özcan Akyol (1984) is schrijver en columnist. In 2012 verscheen zijn debuut Eus bij Uitgeverij Prometheus. Het boek is een semi-autobiografische schelmenroman die veel ophef veroorzaakte vanwege het grove taalgebruik. Hij nam in zijn eerste televisieoptreden meteen stelling door af te rekenen met de klassieke migrantenliteratuur. Hij riep mensen van zijn generatie op om verhalen te vertellen over wat zich hier in Nederland afspeelt. Eus werd meteen een bestseller: het boek wordt nog steeds herdrukt. In 2016 verscheen Akyols tweede roman, Turis (Prometheus). Het boek, een portret van zijn dominante vader, betekende zijn definitieve literaire doorbraak in Nederland. Vorig jaar stelde Özcan Akyol de bloemlezing Pessimisme kun je leren! samen, met gedichten van Lévi Weemoedt (Nijgh & Van Ditmar), het kwam op 1 in De Bestseller 60.

 Naast romans schrijft Akyol columns voor onder andere AD en de regiotitels, VARAgids en Helden, waarin hij op geheel eigen wijze reageert op de actualiteiten. Akyol maakt ook documentaires en webseries voor onder andere NPO 2 en AD.nl en de regiosites. Hij schuift regelmatig aan bij actualiteitenprogramma’s en presenteert op NPO Radio1 het interviewprogramma Onze man in Deventer.